W tej lekcji dowiesz się, jak polityka banku centralnego i polityka rządowa wpływają na walutę poprzez politykę fiskalną i monetarną.

Podaż pieniądza – całkowita ilość pieniędzy dostępnych w gospodarce

Cena waluty jest określana przez popyt i podaż, podobnie jak inne aktywa. Dlatego podaż pieniądza w gospodarce wpływa na cenę waluty. Podaż pieniądza można zdefiniować jako całkowitą ilość pieniędzy dostępnych w gospodarce. Jeśli ta podaż wzrośnie, zwiększy się ilość funduszy dostępnych na wydatki i inwestycje. To prowadzi do stymulacyjnego efektu dla gospodarki. Jeśli podaż pieniądza spadnie, wystąpi odwrotny efekt.

Kontrola nad wzrostem podaży pieniądza musi być utrzymywana. Zbyt duża podaż podniesie poziom inflacji do punktu, który zaszkodzi gospodarce. Z kolei zbyt niska podaż może spowolnić jej wzrost. Politycy muszą utrzymać odpowiednią równowagę między inflacją a wzrostem poprzez stymulacyjną lub restrykcyjną politykę monetarną.

Stymulacyjna polityka monetarna polega na tym, że bank centralny stara się zwiększyć podaż pieniądza, podczas gdy restrykcyjna polityka monetarna polega na poszukiwaniach sposobów jej zmniejszenia.

Najczęściej stosowane metody kontrolowania podaży pieniądza to ustalanie stóp procentowych i zmiana minimalnych wymogów rezerwy dla banków.

Zmiany stóp procentowych wpływają na podaż pieniądza

Aby ograniczyć kapitał w gospodarce, bank centralny może podnieść stopy procentowe. To skutecznie ogranicza liczbę pożyczek, które klienci lub firmy mogą zaciągnąć, ponieważ wyższe stopy procentowe oznaczają wyższe koszty pożyczania.

Zmniejszenie liczby pożyczek w gospodarce zmniejsza ilość inwestycji i wydatków. Dlatego zmniejsza popyt na dobra lub usługi. Podobnie inflacja może być kontrolowana, ponieważ przy mniejszym popycie na dobra lub usługi, ceny często rosną wolniej, a czasami nawet spadają.

Aby zwiększyć dostępny kapitał w gospodarce, bank centralny będzie dążył do obniżenia stóp procentowych. Dzięki temu pożyczki stają się tańsze, a gospodarka stymulowana jest poprzez zwiększoną konsumpcję i pożyczki.

Polityka restrykcyjna ma pozytywny wpływ na walutę

Polityka restrykcyjna ma pozytywny wpływ na walutę, ponieważ podwyższenie stóp procentowych przyciąga nowy kapitał do gospodarki. Dzieje się tak, ponieważ wysokie stopy procentowe często są wskaźnikiem silnej gospodarki. Ponadto inwestorzy zarabiają więcej na kapitale, który trzymają w bankach tej gospodarki.

Stymulacyjna polityka monetarna ma negatywny wpływ na walutę

Stymulacyjna polityka monetarna często ma negatywny wpływ na walutę, ponieważ czyni kapitał znacznie bardziej dostępnym, co prowadzi do potencjalnych efektów inflacyjnych. Siła nabywcza waluty maleje, obniżając jej wartość.

Obniżone stopy procentowe oznaczają również, że inwestorzy zarabiają mniej na kapitale, który trzymają w gospodarce. Inwestorzy często szukają okazji do inwestowania swojego kapitału gdzie indziej, co dodatkowo obniża wartość waluty.

Kontrola wymogów rezerw banków wpływa na podaż pieniądza

Kolejną metodą kontrolowania podaży pieniądza jest ograniczenie kwoty funduszy, które banki mogą wykorzystać na pożyczki dla firm lub osób fizycznych. Osiąga się to poprzez ustalanie minimalnych wymagań rezerwy dla banku.

Banki trzymają małą część swoich aktywów w gotówce, którą można wypłacić w dowolnym momencie. Większość ich kapitału jest często inwestowana lub pożyczana w formie hipotek lub pożyczek.

Bank centralny określa minimalną kwotę, którą należy utrzymać na szybki wypłatę, znaną jako wymagana rezerwa.

Jeśli bank centralny zwiększy wymaganą rezerwę, zmniejszy to ilość funduszy dostępnych dla banku na udzielanie pożyczek, skutecznie zmniejszając ilość kapitału w gospodarce i obniżając podaż pieniądza.

Dlatego zmniejszenie wymaganej rezerwy ma odwrotny skutek, ponieważ banki mogą inwestować i pożyczać więcej, co prowadzi do zwiększenia podaży pieniądza w gospodarce.

Zmiany w wymaganej rezerwie mogą wpływać na cenę waluty

Wpływa to na gospodarkę w taki sam sposób, jak zmiany stóp procentowych banku centralnego.

Jeśli bank jest zobowiązany do trzymania większej ilości kapitału w rezerwie, ogranicza to dostępne pieniądze na pożyczki, a banki mogą naliczać wyższe stopy procentowe od tych, którzy pożyczają. Jednak działanie przy wyższych stopach procentowych może być dość opłacalne dla tych, którzy trzymają oszczędności, ponieważ uzyskują wysokie zwroty.

To prawdopodobnie zwiększy cenę waluty, ponieważ więcej kapitału przepłynie do kraju, aby skorzystać z wysokich stóp procentowych. Z kolei zmniejszenie rezerwy może negatywnie wpłynąć na gospodarkę, ponieważ banki mogą udzielać więcej pożyczek przy niższych stopach procentowych.

Polityka fiskalna może być użyta do stymulowania gospodarki

Wydatki rządu to jego polityka fiskalna. Politycy wykorzystują ją do wpływania na gospodarkę poprzez manipulowanie wydatkami i podatkami.

Środki, które wydaje rząd, pochodzą z podatków lub poprzez pożyczki za pomocą papierów wartościowych znanych jako obligacje skarbowe. Jeśli rząd wydaje więcej środków, niż pożycza od prywatnych inwestorów, nazywane jest to deficytem budżetowym.

Wydatki rządowe często stanowią istotny sposób na stymulowanie gospodarki i mogą być przeznaczone na konkretne projekty (rozwój infrastruktury, budowa) lub zatrudnianie pracowników publicznych.

Wydatki rządowe mogą być potężnym narzędziem w walce z recesją, ponieważ środki wpompowane w gospodarkę mają efekt stymulujący. Na przykład projekt budowy mieszkań publicznych przynosi korzyści firmom budowlanym i producentom materiałów niezbędnych do budowy domów.

Jeśli rząd przeprowadza luźną politykę fiskalną, może to pozytywnie wpłynąć na wielkość inwestycji w walutę. To oznacza, że cena waluty wzrośnie.